-Zato sto mi je obezbedjeno srecno detinjstvo
-Zato sto sam kao dete sa svojom uciteljicom mogla i da letujem i da zimujem
-Zato sto sam osecala sigurnost i nisam pozelela da zivim u bilo kojoj drugoj zemlji
-Zato sto su me roditelji naucili da volim svoje drugove,prijatelje/ ljude
-Zato sto su me roditelji naucili da nikada, ama bas nikada ne sme da me interesuje ko je koje nacionalnosti
-Zato sto sam na fakultetu imala svetski priznate profesore od kojih sam imala sta da naucim
-Zato sto sam imala priliku da se besplatno skolujem
-Zato sto sam kao dobar student sama sebi mogla da nadjem posao
-Zato jer su se cenili ljudski kvaliteti
-Zato sto sam mogla da proputujem svoju,pa i druge zemlje
-Zato sto sam se u njoj mogla uzdici kao covek sa nekim svojim kvalitetima
-Zato sto sam mogla da obezbedim sebi solidnu egzistenciju
-Zato,zato...
I jednoga dana, tamo negde devedesetih, sve se pomracilo.Obezvredjena sam kao covek, kao....kao poslednja stetocina. Ostala sam i dalje tu da budem svedok
mnogim ruznim stvarima.
-Jos milion ''ZATO'' I ''zasto?""
No comments:
Post a Comment